شوخ طبعی در سخنرانی

یکی از مهمترین مهارت‌های هر سخنران، سخنور و یا گوینده‌ این است که توانایی خنداندن مخاطبان را داشته باشد. شوخ طبعی در سخنرانی اصلاً به معنای کمدین بودن و یا کمدین شدن جلوی جمع نیست، بلکه به منظور تغییر فضا و حال و هوای جمع، و ایجاد حس صمیمیت بیشتر بین سخنران و مخاطبان است.

کارایی شوخ طبعی در سخنرانی

اول از همه باید بدانید که خنداندن مخاطبان تکنیک جالبیست که می‌تواند موفقیت شما در گفتار را چندین برابر بیشتر کند اما در استفاده از شوخی و نحوه شوخی کردن باید نکاتی را بدانید تا اولاً شوخی شما موثر باشد، و در ثانی کسی از گفته‌های شما ناراحت نشود و در نهایت به هدف اصلی خود در گفتار دست یابید که همان موثر بودن گفتار است.

چالش شوخ طبعی

اولین نکته‌ای که در شوخ طبعی در سخنرانی باید به آن توجه کنید موفقیت در طنز و شوخ طبعی است. موفقیت یعنی شوخی شما باعث ایجاد لبخند و طراوت در مخاطب شود و در عین حال باعث ایجاد رنجیدگی خاطر هیچ کدام از حاضرین نگردد. انجام همچین کاری برای افرادی که ذاتاً توانایی طنزگویی و طنز پردازی دارند کاری بسیار ساده محسوب می‌شود، اما بیشتر افراد این توانایی را ندارند و از این رو شوخ طبعی برای آنها یک چالش بزرگ محسوب می‌شود و در نهایت از آن صرف نظر می‌کنند.

شوخ طبعی مساوی با کمدین بودن نیست و لازم نیست برای خنداندن کمدین باشید، کافیست فقط یک لطیفه یا داستان خنده‌دار بگویید.

سبک طنز خود را پیدا کنیم

پیدا کردن رگ شوخ طبعی مهم‌ترین نکته در موفقیت طنز و شوخی شماست. همه ما گاهی از اوقات و در شرایط خاصی شوخ طبع می‌شویم و توانایی خنداندن دیگران را پیدا می‌کنیم، اما مهم این است که روش پیدا کردن این رگ را یاد بگیریم تا بتوانیم در هر لحظه که لازم بود از این شوخ طبعی به نفع خودمان استفاده کنیم.

سبک شوخی دیگران را تقلید نکنیم

نکته بعدی استفاده از شوخی‌های دیگران و یا لطیفه‌هایی است که قبلاً شنیده‌ایم. در این باره باید به این نکته دقت داشته باشید که ممکن است نتوانید طنز را همانگونه که شنیده‌اید تعریف کنید و بنابراین باید به روش خودتان تعریف کنید. گاهی اوقات توانایی بازی کردن ما کمتر از شخصی است که برای ما داستان را تعریف کرده، و بنابراین اگر ما با سبک او داستان را تعریف کنیم احتمالاً مخاطب هرگز نخواهد خندید. پس تعریف کردن یک داستان طنز به سبک خود می‌تواند روش موثری باشد.اما نکته مهم اینجاست که بیشتر اوقات باید به صورت بداهه شوخی کنیم!

ایجاد شوخی و شوخ طبعی در سخنرانی:

در واقع شاید در شرایطی خاص قرار بگیریم و در آن لحظه خاص مجبور باشیم که با یک شوخی به گفتار خود تنوع بخشیده و مخاطبان را بیش از پیش با خود همراه کنیم. برای اینکه در چنین موقعیتی بتوانید شوخی‌های مناسب جمع را پیدا کنید.

1.روی مشترکات خود و مخاطبان تمرکز کنید

زمانی که تصمیم داریم شوخ طبعی کنیم بدترین حالت ممکن این است که مخاطب خودش را جدا از شما احساس کند. در واقع باید به نوعی بتوانیم مخاطب را هم در این شوخی سهیم کنیم. ساده‌ترین راه برای رسیدن به این هدف این است که یک شوخی راجع به مشترکات خود و مخاطبان انجام دهیم.

2.از اینکه آدم شوخ طبع و گشاده رویی باشید نترسید

هیچکس با یک یا دو شوخی، شما را فردی غیر جدی تلقی نخواهد کرد. جدی بودن در گفتار صفت بسیار خوبی است و هیچ گونه منافاتی با شوخی و شوخ طبعی ندارد. پس طنز پردازی به میزان درست ایرادی ندارد.

3.برای شوخی کردن و یا تعریف کردن لطیفه از مخاطبان اجازه نگیرید

در واقع با این عمل شما دارید به آنها می‌گویید که مطمئن نیستید آیا این شوخی جایز است یا نه و یا آیا زمان مناسبی برای شوخی هست یا خیر. این شما هستید که زمان شوخی کردن را تعیین می‌کنید. اگر احساس کردید که مطلب طنز یا خنده‌داری به ذهنتان خطور کرده و می‌توانید آن را با مخاطبان به اشتراک بگذارید، در انجام این کار تردید نکنید.

4.فرضتان این نباشد که مخاطبان حتماً خواهند خندید

در واقع بیشتر افراد در دلشان می‌خندند و یا لبخند کمی از خود نشان می‌دهند. اگر انتظار روده بُر شدن افراد را داشته باشید، به احتمال زیاد در طنز پردازی و تعریف کردن داستان طنز شکست خواهید خورد. دقت داشته باشید که اگر مخاطبان خندیدند حتماً از آنها تشکر کنید و متعهد باشید که لطیفه خود را تا انتها تعریف کنید، حتی اگر هیچکس لبخندی بر لب نیاورد…

5.موقع شوخ طبعی در سخنرانی خود ،اولین کسی نباشید که می‌خندد

اینکه خودتان قبل از دیگران به شوخی خود نخندید نشان از اعتماد به نفس شما دارد و در نهایت باعث می‌شود که اگر هیچکس به داستان شما نخندید، سرخورده نشوید. در واقع اگر شما به داستان طنز خود بخندید ولی هیچکس دیگری نخندد بدترین اتفاق ممکن افتاده است! پس اولین نفری نباشید که می‌خندد.

6.نظر گرفتن از کسی که به شوخی های شما آشناست

این را بدانید که جنس شوخی‌های افراد با یکدیگر بسیار متفاوت است و درباره این نکته باید با افراد شوخ طبع مختلف گفتگو کنید. پرس و جو کردن از افراد شوخ طبع باعث می‌شود که نسبت به میزان طنز گفته‌های خود آگاه شوید و در صورت لزوم چاشنی آن را کمی اضافه کنید. حتی می‌توانید درباره نحوه اجرای طنز از آنها کمک بگیرید.

7.در موقعیت مناسب شوخی کنید

در واقع مثلاً اگر در جمع دانشجویان هستید شوخی‌هایی راجع به دوران دانشجویی و یا خاطرات آن به زبان بیاورید. حتی می‌توانید از رخدادهای همان لحظه استفاده کنید و آنها را به زبان طنز بیان کنید. اینکه بتوان از اتفاقات غیر مترقبه شوخی و یا طنز ساخت یک توانایی قابل آموزش است و کافیست از امروز هر اتفاقی که اطراف شما رخ می‌دهد را به دید طنز نگاه کرده و از آن یک شوخی ساده بسازید.

8.بی ادبی با شوخ طبعی در سخنرانی فرق دارد

ذات طنز و ذات کمدی با بی‌ادبی گره خورده است! اما ما به عنوان یک سخنران یک گوینده و یا یک متخصص فن بیان باید یاد بگیریم که شوخ طبعی در سخنرانی خود را مودبانه انجام دهیم. در فن بیان ادب به بکار بردن کلمات مؤدبانه به فراخور جمع اطلاق می‌گردد. هرچه شوخی شما مؤدبانه‌تر باشد (باتوجه به جمع) به احتمال زیاد توسط جمع بیشتر پذیرفته خواهد شد.

9.به کسی توهین نشود

در نهایت مراقب باشید که به هیچکس بر نخورد. در واقع شوخی شما باید یا شامل همه بشود یا شامل هیچکس! مراقب باشید هیچ گونه سوء برداشتی از شوخی شما توسط حاضرین نشود.

تیجه گیری:

به عنوان یک پیشنهاد خوب برای شوخ طبعی در سخنرانی می‌توانید داستان‌های خنده‌دار زندگی خود را بنویسید و گاهی از اوقات آنها را برای دوستان و یا نزدیکانتان تعریف کنید و تلاش کنید که در هنگام تعریف کردن آنها را بخندانید.

همچینین خواندن شعر ادبی به شدت به شما کمک می کند تا شیوه های مختلف طنز پردازی مودبانه را بیاموزید.

ذکر این نکته ضروری است که داستان هم باید درون مایه طنز داشته باشد و هم باید با طنز تعریف شود. سعی کنید بدون لودگی داستان‌های طنز را برای دیگران تعریف کنید.