از روی کنجکاوی میپرسم

تو این پادکست می خوام یه راه فرار از دست افرادی که شما را سوال پیچ کردن و مجبور تون می‌کنند تصمیم بگیرید بهتون یاد بدم و اینکه چطوری اگر یه نفر با این روش خواست از دست شما فرار کنه، جلوگیری کنید.

در زمان مذاکره مخصوصاً موقع معامله یکی از بدترین جواب هایی که میتونید بشنوید اینه: یکم وقت لازم داریم که بهش فکر کنم.

این جواب به شما و دیگران  فرصت میده تا ادامه گفت و گو و فرآیند تصمیم‌گیری رو به یک زمان دیگری موکول کنید. اما میدونیم که در این شرایط هرگز تصمیم‌گیری نخواهیم کرد. یعنی وقتی که تصمیم گیری را به زمان دیگری موکول میکنیم، دقیقاً جوابمون منفی هست و هیچ وقت راجع به این موضوع تصمیم مثبتی نخواهیم گرفت. زمانی که نمی‌خواهیم جواب مثبت بدیم و تحت فشار هستیم و یا دلایل منطقی برای نظرمون نداریم، به مخاطب میگیم: بهتون اطلاع میدم.

اما اگر کسی همین جواب رو به شما داد شما چیکار میکنید؟

بیشتر افراد وقتی این جواب رو می شنوند میگن ایرادی نداره، هر زمان که احساس آمادگی کردید ما آماده ایم. ولی من می خوام خیلی مودبانه و راحت یه سوال بپرسید…

بپرسید: فقط از روی کنجکاوی میپرسم، دقیقا چقدر وقت می خواهد که در موردش فکر کنید؟ یا اینکه فقط از روی کنجکاوی میپرسم، چه اتفاقی باید بیفتد که در این مورد تصمیم بگیرید؟ یا مثلاً، چه چیزی مانع از این میشه که همین الان در این رابطه تصمیم بگیرید؟

وقتی این سوالات رو با حس کنجکاوی بپرسید دوتا اتفاق می‌افتد:

یا اون شخص به طور کامل توضیح می دهد که در آن لحظه به چی فکر میکنه و شما آگاه میشید و راهکار خودتون رو ارائه میدید.

یا اینکه جواب منطقی ارائه میکنه و شما قانع میشید.

هر دو جواب باعث میشه هم در زمان صرفه جویی کنید و هم جواب قطعی بگیرید.